sessiz sessiz

Yakamozun ağlayarak denize döküldüğü o gece yıldızlar ağlıyordu; içten sessiz sessiz… Kumun soğukluğu içini titretiyordu insanın. Bir iskele göründü uzaklardan, tahtadan, yıkılmaya yüz tutmuş eski bir iskele. Aşıkların aşkına aşk katan büyülü bir iskele… Zaman aktı geçti dalgaların eşliğinde, yıldızlar tek tek veda etti gökyüzüne. İşte o an sözlerin kilitlendiği o dakika gözler girdi yüreği alevlendirmeye. Denizin sonsuzluğu şahit oldu hiç bitmeyecek gibi görünen bu aşka… İşte o vakit zevk alamıyorsan hayattan, kalbine vurulmuştur zincirler… Açılması denize düşen anahtarı bulmak kadar İMKANSIZ.