SuS SaDeCe..!

nasıl sevmiştim seni
Oysa aşkımız şiir tadındaydı işte
Bakışların vardı ellerin gözlerin
Bir gülüş vardı sıcaklığına vurulduğum ya hep benim sandım gözlerin

Oysa bizim aşkımız hiç şiir tadında olmamış
Sen beni hiç okadar sevmemişsin

Sen hep gitmek için gelmişsin bana
Yada hiç olmamışsın

Ben ne kadar sevmeye çabaladıysam
Sen hep üşümüşsün benim soğukluğumda

Yine darmadağınım uykusuz yorgun
Gülemiyorum sensiz
Konuşamıyorum

Gitmek zorunda mıydın

Beni; beni hiç anlamayan insanlarla bırakmak zorundamıydın

Ölmek zorundamıydım …..

Yaşayamazmıydım kalbinin en karanlık köşesinde

Sığınamazmıydım yaramaz bi çocuk gibi göğsüne

Sus …!!! Sus ne olur anlatma bana imkansız olduğunu
Beklediğim sözler değil bunlar

Sarıl sadece üşüyorum işte sensiz………

Şimdi beni öldürmenin sırasımı
Bu aşkı yok etmenin

Ölmek zorundamıyım
Sığınamazmyım hayatının en ücra köşesine
Küçücük bi yer bile yokmu bana

Gitmek zorundamıydın

Anlıyorum ya da boşver anlasam ne olur

Gideceksin

Ben ölürken sen gideceksin
Beni yalnızlığıma gömerek gideceksin
O büyük sandığım aşkı ayaklar altına alarak gideceksin

Tüketmeye mahkum zamanlar gibiyim sen giderken
Düşeceğim uçurum arıyorum

Belki de canımı ruhumdan sökerek
Belki de her şeyimi yitirerek…

Belki de son defa gözlerinde ölerek …………..